Osama Ismail, student sustainable automotive engineering
"Van zodra ons gevraagd werd om van thuis uit te werken en les te volgen, ben ik terug naar Dubai gegaan. Dat leek me logisch: ik zat liever thuis bij mijn familie dan alleen op een klein kamertje. In het begin was het moeilijk om mezelf te motiveren. Ik kon me er maar niet toe brengen om eraan te beginnen. Dat zorgde voor wat vertraging op mijn masterthesis, en die vertraging kan ik missen als kiespijn! Daarom werk ik nu elke dag alsof ik nog in België zou zijn, en dat helpt, want nu ben ik weer op schema. Al zou ik liever écht in België zijn, want ik vond het daar geweldig.
Ik zie op zich ook wel de voordelen in van deze situatie. Normaal gezien zou ik mijn familie de komende zes maanden zeker niet zien, maar nu zijn ze bij mij in de buurt. En alle dagen zon en minstens 23°C was een welkome afwisseling na een koude en regenachtige winter in Antwerpen!
Ik ben nu nog nooit zo lang in mijn kot gebleven. Ik dacht in het begin dat het sowieso heel moeilijk en saai zou zijn, maar eigenlijk vind ik het gemakkelijk. De straten zijn leeg en zijn dus niet uitnodigend. We mogen hier niet gaan wandelen of een ritje met de auto maken, maar het is beter zo. We moeten onze verantwoordelijkheid nemen en deze kans grijpen, want het is misschien de enige kans die de wereld ons nog geeft."
Dit artikel werd geschreven voor vanuituwkot.be, een online platform gecreëerd in coronatijden in opdracht van Universiteit Antwerpen.
Ben jij ook creatief bezig in quarantaine? Laat het ons weten!