Gert Van Langendonck, pastor bij Zomaar een dak
"Voor de Pastorale Dienst was het vreemd om na de uitbraak van COVID-19 niet meer fysiek aanwezig te zijn op de unief. Gelukkig konden we terugvallen op onze Facebookpagina, die voordien ook al erg actief was. Na een tijdje beslisten we om zelf meer content te maken en ben ik beginnen experimenteren. Zo kwam ik erop om mijn beroep als pastor te combineren met een van mijn hobby's: computergames.
De keuze voor games lag voor de hand: gaming sluit aan bij de leefwereld van de studenten én bij die van mij. Studenten van UAntwerpen houden bovendien van een intellectuele uitdaging. Daarom besloot ik om intertekstueel te werken: bij het plot van de game betrek ik theologische, filosofische en andere inzichten en probeer ik een aantal andere teksten of films te citeren. Ik denk dat een game inhoudelijk vaak even sterk is als een roman of een arthousefilm. Alleen is het genre nog erg jong en bestaat er nog geen echte canon van kwalitatieve games.
Ik speel al games van toen ik klein was. Eind jaren '90 ben ik een lijst beginnen aanleggen met alles wat ik tot dan gespeeld heb. Die lijst telt inmiddels al 400 à 500 titels. De games die ik zelf het liefste speel, zijn van het tragere type, zoals Blackwell of Life is Strange. Maar dit soort games zijn niet echt geschikt om te gebruiken voor onze Facebookpagina. Daar is iets meer actie en spektakel voor nodig.
Mensen zeggen wel eens dat games ertoe zouden bijdragen dat mensen agressief worden. Daar ben ik het, deels uit eigen ervaring, niet mee eens. Waar ik als godsdienstwetenschapper meer ongerust over ben is dat je regelmatig voor virtuele morele keuzes wordt gezet en je je op die manier kan oefenen in kiezen voor het kwade. Gelukkig zijn er tegenwoordig ook veel games die geen witte of zwarte, maar grijze keuzemogelijkheden aanbieden: je weet niet op voorhand wat de gevolgen van je keuze zullen zijn. Ook daaraan zie je dat het medium langzaam volwassen wordt.
Studenten raden me regelmatig nieuwe games aan. Ik zou ze allemaal wel willen uitproberen, maar ik heb helaas te weinig tijd om dat te doen. Nu speel ik ongeveer twee games per maand uit. Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk te lezen en te bekijken om met de studenten in gesprek te kunnen blijven gaan.
In mijn volgende filmpje wil ik graag aandacht besteden aan vrouwelijke protagonisten. Er heerst een mythe in (en vooral buiten) de gamingwereld dat vrouwelijke personages erg stereotiep worden voorgesteld. Dit hebben we vooral te danken aan de verschillende Tomb Raiders uit de jaren ’90, waarin de secundaire geslachtskenmerken van Lara Croft steeds meer werden uitvergroot. Vandaag is het genre op dat gebied enorm geëvolueerd. Er zijn veel goede games met sterke vrouwelijke protagonisten, zoals bijvoorbeeld Syberia, Hellblade of Portal 2. Die laatste is trouwens één van de beste games die ooit gemaakt zijn. De dynamiek tussen de twee vrouwelijke hoofdpersonages is geweldig, terwijl alle mannen in het spel slechts een zielige bijrol spelen. Zalig! Overigens kennen zelfs de nieuwe games met Lara Croft vandaag een realistische ontwikkelingsverhaal, dat veel verder en dieper gaat dan de puberale actie van een kwarteeuw geleden.
Religie is in games vaak expliciet aanwezig, maar wordt dan meestal als instrument gebruikt. Godsdienst werkt dan eigenlijk als politiek of magie. Dat vind ik niet zo interessant. Het is veel interessanter om de keuzes voor bepaalde personages, contexten, plaatsen, bewegingen ... te bekijken en te duiden. Maakbaarheid en hybris in de onderwaterutopie BioShock, verdriet en depressie in Max Payne 2 of The Cat Lady, technologie als middel voor bevrijding of onderdrukking in Mirror’s Edge of Deux Ex … alles wat menselijk is, passeert ook in computergames. Net als in het echte leven is ook religieuze taal in de virtuele wereld vaak het enige wat overeind blijft als de crisis toeslaat.
Meestal is het spelen van een game veel intenser dan een boek lezen of een film bekijken. Je bent geen passieve gebruiker, maar actief betrokken op de wereld in het spel. Vaak bepalen je handelingen ook de ontwikkeling van het verhaal, terwijl dit bij andere media grotendeels vastligt. Veel meer nog dan een subtiele woordkeuze in een boek of een mooi beeld in een film, kunnen heel kleine nuances in een spel erg grote emotionele reacties teweeg brengen. Ik denk dat we, naarmate spelontwikkelaars meer ervaring krijgen met het medium, op dit gebied nog erg mooie dingen mogen verwachten.
De muziek die ik gebruik is muziek van Meaningless, de Metalband van mijn collega Xenia. Ik wilde eerst Vlaamse schlagers gebruiken, maar dat bleek problemen te veroorzaken met copyright. Gelukkige passen de stevige nummers van Xenia bij zowat alle actiescènes. Hopelijk brengt ze in de toekomst nog heel wat nieuwe muziek, want de ideeën voor filmpjes blijven komen.
De blok is nu echt begonnen en veel studenten beseffen dat ze in coronatijd te weinig gedaan hebben. De vrijheid die ze gekregen hebben, plaatst hen nu onmiddellijk voor hun verantwoordelijkheid. Voor hen kan ik enkel zeggen: stay safe betekent niet alleen afstand houden, maar ook toenadering zoeken. Blijf contact houden met elkaar en blijf elkaar steunen. Dat is altijd belangrijk, maar zeker nu."
Je kan Gerts gamefilmpjes bekijken via zijn YouTubekanaal.
Zomaar een dak heeft ook een Facebookpagina.
Dit artikel werd geschreven voor vanuituwkot.be, een online platform gecreëerd in coronatijden in opdracht van Universiteit Antwerpen.
Ben jij ook creatief bezig in quarantaine? Laat het ons weten!