Professor Karolien Poels stelt je gerust:
Door de pandemie ziet ons leven er sinds midden maart helemaal anders uit. Wij gaan niet meer elke dag naar de universiteit, maar leven thuis in onze silo. We staan op en gaan slapen en ondertussen proberen we de draad van het gewone leven vast te houden. Dat dit een uitdaging is, hoef ik jullie niet te vertellen. Vandaag hoorde ik op de faculteitsraad SW dat studenten moeite hebben om gemotiveerd te blijven voor hun studies. Het lijkt op het eerste zicht vreemd dat ondanks de zeeën van tijd en de weinige prikkels van buitenaf, het moeilijker is dan ooit om de motivatie te vinden (en te behouden) om te studeren. Studenten gaan dan de oorzaak bij zichzelf zoeken; ik ben niet goed bezig, ik ga het nooit halen, het heeft geen zin dat ik verder doe, … Ze voelen zich slecht en nutteloos en deze negatieve gevoelens maken het op hun beurt nog moeilijker om de moed te vinden. Studenten, ik heb goed nieuws! Het ligt niet aan jou. Het is volkomen ‘normaal’ dat de motivatie lijkt weg te zakken. Het feit dat jij je slecht voelt, wil zeggen dat studeren net wél belangrijk is voor jou. Niets mis dus met de motivatie. Laat dat een opluchting zijn.
Anderzijds is het nodig om dan te kijken hoe je jezelf dan toch aan het studeren krijgt. Studeren is een vorm van gedrag, iets wat je doet. We leven in een verwarrende tijd en de structuur uit het ‘gewone leven’ is er even niet. Naar de universiteit komen, vrienden ontmoeten, gaan sporten, op café gaan, die gedragingen vielen plots weg… Studeren werd doorgaans daartussen gepland en was voor velen een vast gedrag. Aangezien een groot deel van het vroegere gedrag tijdelijk (laat ons hopen!) aangepast is, kunnen we analyseren hoe dan ‘studeren’ als gedrag opnieuw kan opgestart worden.
Gedragswetenschapper BJ Fogg zegt dat gedrag bestaat uit drie factoren: motivatie (je moet het willen), mogelijkheid (je moet het kunnen doen, bv. voldoende tijd hebben, over de juiste vaardigheden en kennis beschikken) en een trigger (iets moet je aanzetten of je eraan herinneren om het te doen). Dit is uiteraard een veel te simpele formule om de complexiteit van menselijk gedrag te vatten, maar dat doet er nu niet toe. Ik denk dat deze simpele formule kan helpen om op een snelle manier inzicht te krijgen in het eigen gedrag. Ten eerste is er motivatie. Zoals reeds gezegd is ‘motivatie’ an sich voor velen het probleem niet… Je wil studeren, je wil slagen, je wil die kennis verwerven. Ten tweede moet je ook de ‘mogelijkheid’ hebben om het gedrag te stellen. Daar wordt het al iets lastiger; heb je het juiste materiaal, heb je een rustige werkplek, hoe is je thuissituatie…? Het loont alvast om dit voor jezelf eens rustig op een rijtje te zetten en waar nodig (en mogelijk) je omgeving aan te passen. Aarzel niet om hierbij hulp te vragen! Ten slotte is er de ‘trigger’, iets wat je heel concreet aanzet om gedrag te stellen. Hier is de meeste speelruimte, maar wat werkt is voor iedereen anders. Bedenk eens wat jou kan aanzetten om iets te doen, ook al is het moeilijk om te doen. Misschien kan je een vriend of een familielid vragen om je motiverende berichten te sturen, of laat die persoon je ter verantwoording roepen… Het kan helpen afspraken te maken met studiegenoten om samen, op afstand, te studeren. Of vraag je ouders om streng toe te kijken… als dat helpt ;-) Je kan allerlei beloningen of straffen verzinnen, maar hou het aangenaam En houd je planning realistisch. Elke gedragsverandering begint met kleine stapjes. Een dag waarop je iets studeerde is altijd beter dan helemaal niets. Soms ontstaat gedrag heel simpel door eraan te beginnen.
Beste studenten, we kunnen de coronacrisis niet veranderen, maar de manier waarop we ermee omgaan hebben we zelf in de hand. Blijf kalm, tanden bijten, het komt goed. Veel moed!